|
|
Reisverslag
| De Allerlaatste |
| Gepost door: Joost: Ossendrecht |
Op Sunday 06 February 2005, 11:30 |
|
Precies een jaar geleden stond ik rond dit tijdstip op Schiphol. Onze bagage voor in het laadruim hadden we al afgegeven en met 17 man van de begingroep, die net als ons met Australian Backpackers op reis gingen, stonden we onze tickets in ontvangst te nemen. Het was een dik mapje waar alle tickets voor het hele jaar in zaten. Hong Kong - Amsterdam was de laatste. "Dat duurt nog even" dacht ik bij mijzelf. Maar nu, een jaar later, realiseer ik me pas hoe snel het allemaal is gegaan. Anderhalf jaar ben ik met de voorbereiding van deze reis bezig geweest. Een jaar ben ik weg geweest. En nu? Nu zit het er al weer op... 26 januari 2005 kwamen wij terug aan op Schiphol.
Zonder er ook maar iemand thuis over in te lichten, hebben wij met ons vieren in Bangkok onszelf een pak op maat aan laten meten. Iedereen verwachtte ons dus terug te zien in oude en luchtige kleren, maar dat was dus even heel wat anders. Toen we het vliegtuig uit stapten (koud!!) hebben we in de w.c's de pakken aangetrokken en met vieren naast elkaar zijn we langzaam naar de aankomsthal gelopen. Langzaam omdat het vliegtuig een uur eerder dan gepland geland was, en wij niet wisten of iedereen er al wel was. Maar toen wij het laatste poortje door gingen zagen we alle families in de verte al staan. Spandoeken, ballonnen en veel blijde gezichten. Wat was dat een appart moment om iedereen na zo'n lange tijd weer te zien.
Nadat we met alle families bij elkaar nog wat gedronken hadden, was het tijd om naar huis te gaan. Afscheid nemen van de reisgenoten en op naar de auto. En wat was het koud buiten! Na de warme daagjes op Ko Samui en Ko Phagnan
viel deze temperatuur echt zwaar tegen. Even in m'n ticketboekje kijken of ik toevallig nog ergens een vlucht naar een warm oord over het hoofd heb gezien...
Maar voorop gesteld: het is leuk om weer thuis te zijn. De afgelopen dagen zijn eigenlijk net zo enerverend geweest als mij eerste dagen in Australie. Ik heb nog geen moment echt stil gezeten. Ik heb veel mensen bezocht en thuis op bezoek gehad. Ik ben 'gekke maandag' gaan vieren bij Lieke en Franca in Lottum. Ben twee daagjes bij mijn moeder gaan logeren, heb in de buurt rondgereden en allerlei veranderingen gezien, ben in Breda een avondje gaan Carnavallen met Tom en Gijs. Met mijn broer en wat mensen van de Hema heb ik een filmpje gepakt in antwerpen, ik heb ontzettend veel foto's gezien van wat er hier het afgelopen jaar allemaal gebeurd is en bovenal... ik heb alweer twee daagjes gewerkt. De basisschool in Ossendrecht had een invaller nodig en zodoende heb ik afgelopen donderdag en vrijdag voor de klas gestaan. Maandag na de vakantie ga ik een dag voor groep 8.
En zo kom je langzaam weer terug rollen in het 'normale' leventje. Normaal tussen aanhalingstekens, want wat is normaal? Je kunt je leven zo normaal of zo gek maken als je zelf wilt. Veel mensen zeggen mij dat dit het mooiste jaar uit mijn leven is. Daar hebben ze helemaal gelijk in, maar ik voeg er altijd nog 'tot nu toe' aan toe. Het afgelopen jaar is fantastisch geweest, maar de toekomst heeft vast nog een heleboel meer moois voor me in petto. In ieder geval kan ik voor de rest van mijn leven enorm fijn terug kijken op de ervaringen van het afgelopen jaar. En een ding is zeker... Ik ben nog lang niet klaar met reizen. Een heel jaar weg zit er waarschijnlijk niet meer in maar de wereld is nog niet van mij af!!
Dan nu de laatste alinea van het gehele reisverslag. Hiernaar houd ik het voor gezien... Op deze valreep wil ik jullie nog even meegeven dat mevrouw Ramp haar paspoort, na wederom een hoop Thaise avonturen, nog steeds niet terug heeft, dat Jeroen afgelopen week aan zijn eindstage begonnen is en ik wil bij deze de laatste mensen van onze begingroep weer welkom terug heten in Nederland. Onze reis zit erop! Nu is het aan andere mensen om deze ervaring op te gaan doen. En die mensen wens ik een hele mooie tijd met No Worries toe!
Joost
|
|
