|
|
Reisverslag
| Diverse pogingen gewaagd |
| Gepost door: Joost: Sydney |
Op Tuesday 28 December 2004, 07:52 |
|
Kerstmis in Australie... Tja mensen, het is het toch niet helemaal moet ik zeggen. Natuurlijk is het grappig om met Kerst in je zomerkleren buiten te kunnen lopen, maar het maakt het creëren van een kerstgevoel haast onmogelijk. Ik heb het al eerder gezegd... Het klopt gewoon niet. Stellen jullie jezelf maar eens voor met een kerstmuts op je hoofd terwijl het vijfentwintig graden is... Iets wat mijzelf met nog wel meer mensen in de stad niet tegen hield om toch zo'n ding op te zetten. Het kerstgevoel lag dus duidelijk niet voor het oprapen, maar we hebben wel de moeite genomen om het toch ergens proberen te verkrijgen. Om te beginnen op 24 december.
Omdat Jeroen in Byron bay zat, hebben de ouders van Marijn mij voor een paar dagen geadopteerd. Met mijn nieuwe ouders (voor nu dan... Wees maar niet bang hoor pa en ma!) ben ik mee uit eten genomen naar een echt Australisch restaurant. Dat wil zeggen: een restaurant waar krokodil, kangoeroe en emoe vaste gerechten op de menukaart zijn. En om dat de jongste broer van Marijn, Cas, 20 jaar werd, zijn we op zijn verzoek kangoeroe gaan eten. Op het eerste gezicht leek het een vrij normaal restaurant, maar al gauw bleek dat we op een leuke locatie terecht waren gekomen. De vrolijke en excentrieke gastvrouw deed me denken aan dat mens uit 101 Dalmatiers. Je zou haast zeggen dat het ze was, en we zaten nog maar goed en wel en toen kwam ook de Kerstman de zaal binnenlopen. Wat een humor bracht die vent mee! En plezier dat hij in zijn z'n job ha. Wat wil je ook... Alle vrouwen in de tent mochten op zijn schoot zitten en werden door de oude snoeperd gezoend. Zo ook Marijn en haar moeder. En ik? Ik heb ook een kusje van Santa gehad... Cas vroeg nog of hij een leuke kroeg wist voor vanavond. Zijn antwoord: "Man! Ik doe de laatste tachtig jaar niets anders dan dat verrekte speelgoed maken... Ik zit niet meer zoveel in clubs"
Nadat hij iedereen in de zaal persoonlijk had gegroet, pakte de beste man zijn gitaar en het hele restaurant heeft gezamenlijk de nodige kerstliedjes gezongen. Ontzettend leuk en hee... Ik kreeg zowaar voor het eerst deze maand een soort van kerstgevoel! Maar helaas. Het etentje zat erop en eenmaal weer buiten werd het opgebouwde gevoel door de temperatuur buiten helemaal teniet geslagen. Jammer dus, maar de tweede poging om dat o zo belangrijke kerstgevoel te krijgen, liet niet lang op zich wachten.
De St. Mary Cathedral is een van de grootste kerken in Sydney. Er kunnen zo'n 2000 mensen zitten en dan kan er natuurlijk nog een flink aantal staan. In deze kerk hebben wij om twaalf uur de nachtdienst bijgewoond. We waren er al vrij vroeg omdat ze rond kwart over elf al met kerstliedjes begonnen. Het was allemaal heel sfeervol. De locatie, de liedjes, het elkaar een fijne Kerst toewensen, de versiering enz. Ik had bij wijze van spreke niet raar opgekeken als ik na de dienst, eenmaal de kerk uit, in de Kerkstraat in Ossendrecht zou staan op weg naar een kerstdiner bij welke oom en tante dan ook. Met andere woorden: deze tweede poging leek een geslaagde. Maar het mocht niet zo zijn. We stonden nog maar net buiten en daar was die hoge temperatuur weer, de groene blaadjes aan de bomen, de mensen in korte broek enz enz enz. Dag
Kerstgevoel.
Op eerste Kerstdag ben ik met mijn 'nieuwe familie' naar Darling Harbour geweest. Er waren diverse straatshows en we hebben gezellig op een terrasje wat gedronken. Het weer was namelijk niet echt super deze dag, dus Bondi beach lieten we maar voor wat het was. Die avond zijn we naar Chinatown geweest en daar hebben we ook gegeten. Echt flink zitten smullen die avond. Ik weet niet wat we allemaal besteld hebben, maar ik weet wel dat er van het tafellaken niets meer te zien was. Overal stonden borden en schaaltjes met eten. Flinke jongen als je na deze maaltijd nog met honger naar huis was gegaan. Natuurlijk nog even wat rondgekeken in Chinatown, waar je haast dood wordt gegooid met allerlei (vaak lichtgevende) ondingetjes. Maar onze Aziatische medemens lijkt heel erg onder de indruk te zijn van alles wat beweegt en licht geeft. Einde eerste Kerstdag. Het was een hele leuke dag. Kerstgevoel??... Nee.
Op tweede Kerstdag kwam er een einde aan de vakantie van Marijn haar ouders, s'Ochtends voor het hostel afscheid genomen en ik was weer adoptiekind af. Later die dag gingen Marijn en ik een laatste poging ondernemen om op de valreep nog snel even dat gevoel mee te pikken. We zijn in het imax theater naar de kerstfilm "The Polar Express" gegaan in 3D. Een leuk kerstfilmpje, maar in 3D is het ineens veel meer dan zomaar een film. Ik vond het een superervaring. Sneeuwvlokjes die je zo op je hand kunt laten vallen, een trein die net voor je neus tot stilstand komt, een achtbaan waar je van naar de achterkant van stoel kruipt. Want je zou toch maar eens echt vallen. Heel leuk, en ook mooi meegenomen: het Kerstgevoel kwam ook weer opdagen. De aftiteling was afgelopen, we liepen de zaal weer uit en liepen Sydney hardje zomer weer in. Jullie raden het al... Het Kerstgevoel verdween om vervolgens niet meer terug te keren...
Als afsluiter van deze feestdagen zijn we bij een Nederlandse snackbar!, waar we eerder die dag al poffertjes hadden gegeten een frietje en een kroketje gaan halen. Dat smaakte weer lekker na zo'n lange tijd. Het was ook echt grappig om mezelf weer een frietje met mayo te horen bestellen. In het Nederlands natuurlijk. Einde tweede kerstdag. Ook weer een hele leuke dag. Kerstgevoel? Zoals ik al eerder zei: nee.
Vanmorgen zijn Jeroen, Lieke en Franca weer terug in Sydney aangekomen. Met z'n vijven leven we nu toe naar het volgende feest. Oudjaar! Tot die tijd vermaken we ons prima in Sydney. Het weer is fantastisch! Er zijn genoeg gezellige kroegjes en we zijn met een gezellige club! Tot slot wil ik nu nog een keer Marijn haar familie bedanken voor het feit dat ze plek hadden voor mij in hun herberg. (De Britz campervan). Ondanks dat het kerstgevoel achterwege is gebleven, heb ik toch erg genoten van de afgelopen dagen!
Ik wens verder iedereen nog een paar hele mooie laatste dagen in 2004 toe. Voordat we het volgende jaar inrollen, zal ik mij in ieder geval nog een keer laten horen. Het beste voor iedereen!!
Joost
|
|
