Jaarweg.com
Nieuws
Voorbereiding
Reisverslag
07-02-05 Jeroen: Roosendaal
 Byron Bay - Part 2
06-02-05 Joost: Ossendrecht
 De Allerlaatste
24-01-05 Joost: Bangkok
 Tas inpakken en gaan!
24-01-05 Joost: Bangkok
 Scootertje terug brengen... Een ramp!
21-01-05 Joost: Ko Phangan
 Aftellen...
Fotoboek
Overons
Links
Koken
Reisverslag

Voor de Ring fans
Gepost door: Joost: Christchurch Op Monday 06 December 2004, 00:38
Als jullie dit verslag gaan lezen zit onze ronde door Nieuw Zeeland met ons zessen erop. Drie weken geleden begonnen in Auckland, en terwijl ik dit verhaal op de laptop tik, zijn we onderweg naar Christchurch. In tegenstelling tot de afgelopen dagen valt er nu niet veel te zien buiten. Het landschap zal ongetwijfeld weer erg mooi zijn, maar de regen die langs de ruit omlaag drupt, belemmert het gezicht. Klagen doen we echter niet want het weer is gedurende onze drie-weekse trip erg goed geweest.

Op weg naar Christchurch dus! De grootste stad van het Zuidereiland. Maar voordat we daar aankomen ga ik jullie eerst bijpraten over de afgelopen dagen. Even de camper 180 graden draaien en terug naar Queenstown. Zoals jullie hebben kunnen lezen heb ik het daar op drie december na mijn bungy van de dag ervoor wat rustiger aan gedaan. Het was weer vroeg op want om half negen ging mijn ‘Lord of the Rings’ tour van start. Ook voor niet fans van de films zou dit een schitterende tour geweest zijn, want we zijn op superlocaties geweest. Mede door deze tour heb ik de natuur rondom Queenstown op een hele leuke manier kunnen bewonderen. De wel fans onder jullie zijn natuurlijk nieuwsgierig op welke filmlocaties ik gedurende die ochtend ben geweest. In de volgende twee alinea’s zal ik daar dieper op in gaan. Voor de mensen die de films niets zegt of niet interesseert: zij kunnen gelijk doorgaan naar de vijfde alinea.

Ik had al heel veel respect voor de manier waarop deze trilogie tot stand is gekomen, maar na deze tour is dat respect alleen nog maar meer gegroeid. Voorbeeldje: De eerste filmlocatie waar we stopten was aan de Arrowrivier. Hier hebben ze opnames gemaakt van de ‘Black riders’ die op de vlucht zijn voor de door Arwen opgewekte overstroming. Die hele scène is op meerdere locaties in Nieuw Zeeland gefilmd. Hier in de Arrowrivier hebben ze slecht twee seconden voor die scene geschoten. Daarvoor hebben ze wel met tractoren de rivierbedding egaal moeten maken, de zware keien uit de rivier moeten halen en natuurlijk alles ook weer in natuurlijke staat achter moeten laten. Zo veel werk voor twee seconden film!! Na met de 4wheel drive flink wat door de rivier gecrost te hebben (we hadden een gestoorde tourguide) zijn we in Arrowtown koffie gaan drinken in het bos. En wel op het bospad waar Isildur in de eerste film overheen komt en door Orcs wordt vermoord. Mensen die de films niet kennen en toch aan deze alinea begonnen zijn: Ik hoor jullie denken. “Black riders? Arwen? Isildur? Orcs? Waar heb je het over?” Misschien toch alvast maar doorgaan naar de vijfde alinea?? Of toch ook de vierde maar meepikken? Ik laat het aan jullie.

De volgende locatie waar we heen crosten was de Kawarau rivier. De oplettende lezer weet het vast nog! De Kawarau rivier: de plek waar het commercieel bungyjumpen begon. En ook toen wij er stopten werd er gesprongen vanaf de 47 meter boven de rivier hangende brug. Een jongen uit Singapore vroeg mij hoe hoog mijn sprong ook alweer was. Zijn ogen werden groot toen ik hem het 134 meter hoge antwoord gaf. “Wauw, that’s three times higher then this bridge!” “Inderdaad” dacht ik “Wat een gekkenwerk gisteren”. De rede dat we bij deze brug halt hielden was omdat er om de hoek weer een Ringlocatie lag. Na een kleine wandeling door extreem harde wind keken we uit op de plek waar de Argonath stonden. “De Wat?!” De Argonath en zeg niet dat ik jullie niet gewaarschuwd heb. De kenners weten uiteraard direct dat ik het over de twee beelden aan de rand van de Anduinrivier heb. Twee beelden van oude koningen. In de film zijn het beelden van weet ik veel hoeveel meter hoog waar de Fellowship onder door vaart. In het echt waren ze nog geen twee meter hoog. Ze stonden er natuurlijk niet meer, maar het is wat onze gids ons vertelde. Er is een hoop trucagewerk aan te pas gekomen om deze scène geloofwaardig over te laten komen. Ze hebben voor deze scène drie verschillende landschappen gefilmd en die samen gemonteerd tot een. Wat een werk! Over de laatste locatie zal ik kort zijn. We zijn tot slot van de tour ver omhoog gereden naar een uitkijkpunt over Queenstown en op de ‘Remarkebles’ Een bergketen die voor meerdere doeleinden in de films is gebruikt. Minas Tirith ligt tegen de Remarkables. De groene laser die het signaal is dat Sauron zijn troepen op pad stuurt stijgt op boven de Remarkables. De trappen die Frodo, Sam en Gollum bestijgen (Trappen van Cirith Ungol) zijn geïnspireerd door de Remarkables. Ook konden we vanaf deze laatste plek de heuvel zien waar Legolas in de tweede film de Wargaanval aan ziet komen en vervolgens zijn eerste pijl afschiet in die strijd. Genoeg Lord of the Rings? Goed dan. Ik heb als grote fan in ieder geval super genoten en met volle aandacht naar alle verhalen geluisterd en locaties gekeken.

Het is grappig mensen. Gisteren scheen de zon nog lekker. Vanmorgen regende het en zojuist is de regen omgeslagen in sneeuw. We rijden op dit moment door een besneeuwd landschap. En niet een beetje sneeuw… Nee, er ligt een goed pak en de takken van de bomen hangen zwaar naar beneden. Nieuw Zeeland. Ook wel het land van vier jaargetijden in een dag. Dat heb ik al meerdere mensen hier horen zeggen. Ik kijk ook niet meer raar op als straks in Christchurch de zon weer fel schijnt. Het kan zo omslaan dat weer hier.

Ik schreef zojuist dat gisteren de zon nog lekker scheen. Dat klopt, maar dat was dan wel slechts in de ochtend. En dat was goed genoeg want gisterenmorgen hebben we een wandeling gemaakt in Mount Cook national park. Mount Cook is de hoogste berg van het land. Sterker nog. Het is de hoogste berg van Nieuw Zeeland en Australië samen. En met zijn 3762 meter hoge top is het gelijk de hoogste berg die ik tot nu toe in mijn leven heb gezien. Ook als ik foto’s van onszelf terug zie terwijl we daar in dat park aan het rondtrekken zijn, dan zie je pas weer hoe klein mensen wel niet zijn. De bergwanden stijgen honderden meters boven ons uit. Watervallen en gletsjers lopen langs de bergen omlaag. En nu en dan hoor je zelfs het gedonder van een lawine die omlaag komt. De mens is klein. Erg klein. En dat besef je weer als je door Mount Cook national park loopt. De wandeling die wij hier maakten bracht ons naar een meer waar de stukken ijs nog inlagen. Hoog boven ons hingen ook enorme stukken ijs. “Als die massa maar boven blijft vind ik het goed” dacht ik. “Ik kan het vanaf hier ook goed zien…”

Daarna, vlak nadat wij terug kwamen bij de camper, begon het te regenen. En die regen is niet echt meer opgehouden. Gelukkig hebben wij alles wat we in dit mooie land wilden zien, gezien onder een flinke dosis zonneschijn. Slechts in de Millford Sound regende het veel, maar juist daar was het niet erg zoals ik al eerder schreef.. De weergoden waren ons gunstig gestemd gedurende onze trip. Dit droevige weer van nu past eigenlijk ook wel een beetje bij onze mood. Marijn verlaat ons vanmiddag en gaat naar Sydney waar morgen haar ouders klaar staan. Voor Wil en Henny gaat de vakantie ook naar een eind lopen. Christchurch IS het eindstation. Renate vliegt 8 december terug naar Sydney. Om in de ‘Lord of the Rings’ sfeer te blijven: De Fellowship valt uit elkaar. En wat doen Jeroen en ik?? Volgens het originele plan hebben we nog twee weken Nieuw Zeeland. Maar om nu twee weken in Christchurch rond te hangen. Nee dank je wel. Misschien kunnen we voor Kea (het campervanbedrijf) een camper terug brengen naar Auckland en van daar terug vliegen naar Australië. Gelijk al naar Sydney vliegen? Geen idee. We denken erover om eerst naar Brisbane of Melbourne te gaan en dan een bus te pakken naar Sydney. Anders zitten we zo lang in Sydney. Zoals jullie uit eerdere verhalen al hebben gehoord: het is niet makkelijk om tijdens reizen te plannen. Jullie weten ook dat ik dat helemaal niet erg vind. Ik zie wel waar mijn persoontje over een week zit. Christchrch, Auckland, Brisbane, Sydney, Melbourne of misschien nog wel heel ergens anders. Het is voor jullie en mijzelf nu nog een verrassing. Over niet al te lange tijd laat ik jullie weten wat er in die verrassing zat.

Groetjes vanuit de Kea camper!

Joost