|
|
Reisverslag
| Ki Ora!! |
| Gepost door: Joost: Auckland |
Op Tuesday 09 November 2004, 09:53 |
|
Ki Ora! Of anders gezegd: hallo mensen! Welkom bij de eerste editie van jaarweg.com vanuit Nieuw Zeeland. Vanmiddag rond half zes kwamen we aan op het vliegveld en met een shuttlebusje zijn we naar het hartje van de stad gereden. We hebben een klein wandelingetje door de stad gemaakt om alvast wat eerste indrukken op te doen. En ik denk dat we het de komende dagen wel gaan redden hier in Auckland. De 15e komen Jeroen zijn ouders aan en dan gaat het rondreizen beginnen. Ik heb er echt heel veel zin in! Maar laat ik voordat ik verder doorratel over Nieuw Zeeland eerst jullie op de hoogte brengen van onze laatste dagen in Queensland.
Na onze tocht over Fraser Island heb ik de volgende dag samen met Marijn in een zeekayak dolfijnen proberen te spotten. Met nadruk op proberen want Flipper was niet thuis. We hebben wel een baby mantaray (soort grote rog) gezien. Ondanks de afwezigheid van de dolfijnen was het verder een hele coole ervaring. De golven werden naarmate je verder de zee op ging hoger en hoger en na een tijd zakte je soms wel anderhalve meter omlaag. Erg spectaculair! De volgende dag hebben we nog niet gelijk de bus naar Brisbane gepakt. We zijn nog een dag langer dan gepland in Rainbow beach gebleven. Eigenlijk stond alles al vast. Ik had de bus al geboekt en het hostel in Brisbane geregeld. We hadden echter een gratis coupon om een didjeridoo te maken in Brisbane. Toen ik daarvoor ging bellen vertelden ze me dat het didjeridoo maken niet meer in Brisbane, maar in Rainbow beach zit. Busrit cancellen en het hostel opbellen dus om een nieuwe reservering te maken. Een hoop geregel, maar dat hoort nu eenmaal bij het reizen. en ik kan zeggen dat het achteraf meer dan de moeite waard was om een dagje langer in Rainbow beach te blijven, want onze uitgeholde takken zijn erg mooi geworden. Het heeft dan wel de hele dag in beslag genomen, maar dan heb je ook iets. We hebben onze didjeridoo met echte Aboriginaltekens beschilderd en het is een van de beste souvenirs die je kunt hebben. Je eigen beschilderde didj! Vandaag zijn ze met zeepost naar Nederland gestuurd. Over drie maandjes komen ze aan, dus dat komt mooi uit.
6 November hebben we dan wel de bus gepakt. Het weer was ronduit slecht en het werd er niet beter op naarmate de dag vorderde. Half vier in de middag kwamen we aan op het busstation van Brisbane waar we twee dozen vol met donuts in onze handen gedrukt kregen. De "Donut King" ging sluiten en moest van zijn spul af. Wij vonden het geen probleem om de King van zijn donuts af te helpen. Leuke manier om het verblijf in Brisbane te starten. In het hostel aangekomen was het goed eten. Een doos werd bewaard voor de volgende dag. Hebben we op mijn verjaardag ook nog wat te snoepen.
In Nederland keek ik altijd min of meer een week van tevoren al uit naar mijn verjaardag. Nu leek het alsof ik plotseling jarig was. Ineens was de zevende november daar. Het weer droeg goed bij aan het kweken van een verjaardagsgevoel want het viel echt met bakken uit de hemel. Echt novemberweer zoals ik dat altijd op mijn verjaardag heb. Het was een van de natste dagen die ik dit jaar heb meegemaakt. Het water stroomde flink over de straten van de stad. Maar we hebben de sfeer niet door het weer laten drukken. Met een groep leuke mensen zijn we naar het centrum gereden en hebben we daar wat tijd doorgebracht. In de namiddag hebben we een filmpje gepakt. Ideaal tijdverdrijf als het buiten regent.
En wat hebben we s'avond gedaan? We zijn naar DE uitgaanswijk van Brisbane gegaan, want we zouden eens flink gaan feesten. Aan het begin van de avond hadden we al zo'n beetje elke kroeg al gezien. Vanaf de buitenkant dan, want we kwamen nergens in... Een Nederlands rijbewijs is niet goed genoeg om je mee te identificeren. Paspoorten hadden we niet meegnomen, dus de avond leek op niets uit te draaien. Er was echter een tent waar we wel welkom waren. ‘The Family’. Volgens velen schijnt dit de grootste club van het land te zijn, maar ik vond het nu niet supergroot binnen. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat het niet gezellig kan zijn. Dus wij naar binnen... Nu hadden we gehoord van een paar mensen dat het deze avond thema-avond was in 'the Family'. "Hmmm, wel erg veel kerels in deze toko..." Niet zo gek, want het was gaynight. We hadden acht dollar betaald om binnen te komen en dus besloten we toch maar te blijven. We waren per slot van rekening met ons eigen groepje van acht man (en vrouw!). Van tevoren had ik Nooit gedacht mijn 24e op een feest als dit te vieren, maar we hebben echt een toffe uitgaansavond gehad. Het werd al weer licht toen we uiteindelijk gingen slapen. Mijn verjaardag was voorbij, maar volgend jaar is er weer een.
Onze laatste volle dag in Brisbane bestond uit het regelen van de laatste dingetjes voor onze New Zealand trip. Samen met Eddy en Anouk heb ik met Marijn de tickets van het vliegveld opgehaald. We hadden ze natuurlijk al gehad op Schiphol, maar omdat we onze oorspronkelijke vertrekbestemming veranderd hadden van Sydney in Brisbane, moesten we op het vliegveld de nieuwe tickets ophalen. Ging niet helemaal zonder slag of stoot. Men vertelde ons doodleuk dat we helemaal niet in de computer stonden voor een vlucht naar Auckland. Dat is natuurlijk niet al te best nieuws lieve mensen een dag voor vertrek. Maar wat bleek? We stonden niet bij Cathay Pacific, maar bij Quantas in de computer en daarom zit ik nu in Auckland en gelukkig niet in Brisbane dit verslag te schrijven.
De vlucht verliep erg vlot deze middag. In slechts twee en een half uur waren we de oceaan over gestoken. Natuurlijk werd ik er in Australie nog snel even uitgepikt voor een routinetest op explosieven bezit. Zoals jullie uit eerdere verhalen weten, moeten ze hier om de een of andere reden, altijd mij hebben. Maar dat ben ik ondertussen al gewend.
In ieder geval is het de komende zes weken Nieuw Zeeland wat de klok slaat met een tijdsverschil van twaalf uur met Nederland. De komende dagen zijn nog helemaal open. Wat die ons gaan brengen zien we wel. In ieder geval moeten we de 15e vrij houden om de rode loper uit te gaan leggen op het vliegveld. Na meer dan negen maanden komen er weer mensen van ons leven in Nederland naar hier. Wil en Henny: Succes met de koffers inpakken en tot over een paar dagen. Voor de mensen die niet naar hier komen: Tot ziens. Of zoals de Maori's het hier zeggen:
Haera Ra!
|
|
