Jaarweg.com
Nieuws
Voorbereiding
Reisverslag
07-02-05 Jeroen: Roosendaal
 Byron Bay - Part 2
06-02-05 Joost: Ossendrecht
 De Allerlaatste
24-01-05 Joost: Bangkok
 Tas inpakken en gaan!
24-01-05 Joost: Bangkok
 Scootertje terug brengen... Een ramp!
21-01-05 Joost: Ko Phangan
 Aftellen...
Fotoboek
Overons
Links
Reisverslag

Toch nog bubbels!
Gepost door: Joost: Cairns Op Wednesday 20 October 2004, 03:18
Het is nu bijna half twaalf maar voor m'n gevoel heb ik er al een hele dag opzitten. Om vier ging m'n wekker en een half uurtje later werd ik opgepikt om naar Mareeba op de Atherton Tablelands te gaan. Daar stonden s'werelds grootste luchtballonnen op mij te wachten. Want zolas jullie gisteren konden lezen ging ik vanmorgen de lucht in. Nooit heb ik eerder in een luchtballon gezeten en ik was erg benieuwd naar de ervaring.

Om te beginnen was ik erg onder de indruk van de hoogte van de ballonnen. De mand onder de ballon, die heus niet zo klein is, valt echt in het niet bij de totale lengte van het hele ding. Iets na zessen was het tijd om in te stappen/klimmen. Het touw waarmee de mand aan de auto vast zat werd losgemaakt en het was een kwestie van warme lucht omhoog blazen en gaan. "See you tommorow" riep de chauffeur die ons hierheen vervoerd had en een paar tellen later waren we los van de grond. De Japanners in de andere mand die nog op de grond stonden zwaaiden druk naar ons en de vlucht was begonnen. Vanuit de lucht was het erg indrukwekkend om de anderen op te zien stijgen.

Het was voor mij zoals jullie in eerdere verslagen hebben kunnen lezen niet de eerste keer op de Atherton Tablelands. We hebben een weekje aardappelen geoogst in Atherton zelf, hebben wat watervallen bezocht en hebben flink wat rond gereden over dit hoogland. Maar om dit gebied nu een keer vanuit de lucht te zien was geweldig! Het had de avond ervoor flink geregend en dat zorgde ervoor dat alles nog helderder van kleur was. Het uitzicht was ontzettend mooi. Het is een boerenlandschap en aan zowat elke horizon heb je bergen liggen. De lucht was nog rood gekleurd dankzij de zonsopgang en hier en daar hingen er wat mistbanken op de grond onder ons. Een heel mooi plaatje waren de bergen die hun toppen vlak boven de mist uitstaken. Het leek soms alsof ik naar een schilderij keek. Zo onwerkelijk.

De aarde leek door de verschillende kleuren kavels wel een vloer van mozaïek. Zeker als je op een kilometer hoogte hangt. "Hang ik hier 1000 meter hoog in de lucht... in een mandje!" dacht ik. Een ervaring waar ik heel blij mee ben. Als je geen hoogtevrees hebt, dan raad ik het zeker aan om dit een keer in je leven te doen. De wereld ziet er vanuit de lucht zo anders uit. Misschien omdat je in een oogopslag zoveel ziet. Dat kun je natuurlijk ook vanuit een vliegtuigraampje, maar om zelf in de buitenlucht op die hoogte rond te hangen is een uniek. Ondanks dat je vast zit in de mand, heb je echt het gevoel dat je vrij bent.

Na de landing zijn we naar een rodeoterrein gereden waar ons ontbijt klaar stond. Een ontbijt met champagne! Joost is dan wel niet gaan duiken; hij heeft dus alsnog bubbels gezien! Maar waarom champagne? Klein geschiedenislesje: In 1793 hebben twee Fransozen voor het eerst een ballonvaart gemaakt. Ze landden ergens in een boerenveld en de boeren waren erg benieuwd naar het gevaarte wat zich tussen hun groenten had genesteld. De helden legden de boeren uit wat ze geprobeerd hadden en om de (succesvolle) landing te vieren hadden ze een fles champagne aan boord. die hebben ze samen met de gerustgestelde boeren opgedronken. Vanaf nu is het dus een traditie om na elke succesvolle landing een glas champagne te drinken. Of meer glazen champagne... zoals een Amerikaans meisje uit de groep deed vanmorgen. Ze had zes glazen op en was zo zat dat haar vriendin aan mij vroeg of ze bij de volgende tour naast mij kon zitten. Ze schaamde zich voor haar reisgenoot. De volgende tour was een rit in een kabelbaan over het regenwoud. Hier had ik me niet voor ingeschreven dus die arme meid moest zichzelf zien te redden met haar hele vrolijke vriendin.

Het is ondertussen twaalf uur geweest. Buiten is het stralend weer en ik denk dat ik mezelf strakjes weer richting zwembad begeef. Beetje zwemmen, boekje erbij, weer even het water in... Ik kom de dag wel door. Hij is in ieder geval heel mooi begonnen. Weer een ervaring rijker zeg maar! En laat de volgende maar komen!

Joost