|
|
Reisverslag
| Auto, Kevin en een dagje vrij |
| Gepost door: Joost: Tully |
Op Monday 04 October 2004, 03:59 |
|
Sneller dan ik zelf verwacht had kan ik jullie nu alweer van nieuw nieuws voorzien. Dat komt omdat ik vandaag niet ben gaan werken. De reden is dat ik me niet helemaal 100% voel. Ik geef zelf de schuld aan het slaaptekort van de afgelopen dagen en de opkomende hitte hier. Beetje mijn eigen schuld dus, maar de temperatuur maakt het allemaal nog een beetje erger. Ik ben dan ook niet de enige die het werk voor een dagje de rug toekeert. Er lopen meer mensen rond op de camping die normaal gezien op dit tijdstip aan het werk zijn, maar er nu ook wat sufjes bij lopen. Jeroen voelde zich vanmorgen ook niet super. Maar die had vandaag zijn eerste werkdag en dan kun je moeilijk wegblijven. Voor mijzelf vond ik een dagje rust nemen niet verkeerd. En vanaf morgen sta ik weer gewoon bananen op te hangen. Tenzij ik naar Cairns moet. Waarom ik naar Cairns moet?
Nadat ik zaterdag mijn verslag had afgerond belden Evelien en Marloes mij op. Ze waren met hun bod omhoog gegaan tot 3000 dollar. Dat was nog steeds te weinig voor ons en dus zei ik hen dat de koop niet door ging. Heb ze een hele fijne reis en succes met een nieuwe auto zoeken gewenst. Maar vijf minuutjes later ging mijn telefoon opnieuw en 3200 dollar was misschien toch zo slecht nog niet. Ze willen wel de auto deze week nog door een garage laten checken. Dat is natuurlijk hun goed recht en Jeroen en ik zijn er zeker van dat onze Falcon op en top in orde is. Als alles dus een beetje mee zit, dan kunnen we volgend weekend de sleutel van de auto aan de volgende eigenaars overhandigen. Dan begint het buswerk voor ons...
Maar buiten deze ene dag dat ik deze week naar Cairns moet zal ik verder overdag te vinden zijn bij ATM Bananas. Ik kan alleen niet echt zeggen dat ik er naar uit kijk. Iedereen kent dat gevoel. Het gevoel dat je eens een keer absoluut geen zin hebt om te gaan werken. Dat gevoel heerst bij mij op dit moment heel sterk. 4:30 uur je bed uit (die 4 is erg he?), een bazin waar velen in de shed zich grijs aan ergeren en natuurlijk is het werk zelf nu ook niet wat je noemt uitdagend. Ik schreef het vorige keer al maar ik schrijf het hier nog een keer: laat 15 oktober alsjeblieft snel komen! Als die vrijdag het eindsignaal klinkt, dan spring ik een gat in de lucht!
Iets anders nu. Zaterdagavond hebben we een hele gezellige avond gehad bij Eddy, Anouk, Tera en Marcel op de camping in Trinity beach. Eddy had zoals gewoonlijk weer iets lekkers in elkaar gezet en wij hadden vanuit Cairns wat te drinken meegnomen. Veel gelachen en we hebben het over van alles en nog wat gehad. Zo kwam onze oude huisbaas in Darwin, Kevin, ook op het woord. Die man was in het begin zo aardig, maar na onze eigen ervaringen en de verhalen die we over hem hoorden van Eddy en Anouk hebben we onze mening over hem flink bij moeten stellen. Ik weet niet of ik het al een keer eerder heb verteld, maar Kevin was, voordat hij in Darwin aankwam, verslaafd aan van alles en nog wat. Lange tijd ging het goed met hem en dat kwam mede door ons, vertelde hij. Wij hielden hem op het goede pad. Toen Eddy en Anouk er bij kwamen ging het alleen maar beter want hij zat nu in een huis met betrouwbare mensen. Maar na verloop van tijd gebeurde het steeds vaker dat wanneer we thuis kwamen, de heer Kevin voor pampus op de bank lag. In het begin was dit maar af en toe zo, maar na een tijdje werd het bijna een dagelijks iets. Nadat Jeroen en ik Darwin verlieten hoorden we later van Eddy en Anouk dat Kevin helaas weer aan de drugs zat. Erg jammer. Natuurlijk vooral voor hemzelf. Hij heeft Eddy en Anouk schijnbaar ook geen leuke laatste dagen in Darwin bezorgd en dat is, zeker na de goede start die we met hem hadden, ontzettend zonde.
Rond elf uur zijn we terug naar Tully gereden en het lijkt wel of die rit steeds korter wordt. We hebben hem dan ook pas zo'n zes keer gereden... Ook op zondag zijn we terug naar Cairns gegaan. Onderweg bij wederom een prachtige waterval gestopt en in Cairns Eddy en Anouk weer even dag gezegd. Die hadden zojuist hun tours langs de oostkust geboekt en er zit zelfs een kansje in dat ze samen met ons naar de Whitsundays gaan. Dat zou heel gezellig zijn en betekenen dat we met een groep van zeven op de boot zitten. Eddy, Anouk, Lieke, Franca, Marijn, Jeroen en ik.
Het is pas twee dagen geleden dat ik het vorige verslag schreef en dus heb ik niet veel meer te vertellen. Zelf verwacht ik dat ik morgen weg moet voor de auto want Eveline en Marloes zeiden dat ze een afspraak probeerden te maken voor dinsdag. Misschien dat ik jullie morgen dus vanuit Cairns snel wat kan laten horen. En zo niet... dan horen jullie het vast wel een andere keer. Ik ga vanmiddag rustig een boekje lezen en wat muziek luisteren en dan maar hopen dat ik na een goede nachtrust mijzelf morgen weer wat beter voel!
Joost
|
|
