|
|
Reisverslag
| Toch gebleven! |
| Gepost door: Joost: Tully |
Op Monday 13 September 2004, 03:04 |
|
En gelukkig heeft Ross zijn uiterste best gedaan en zo konden wij vanaf vorige week dinsdag ons verblijf in Tully verlengen. Jeroen en ik werken samen bij het kleinere bananenbedrijf Clifford en clifford. Ons werk daar is helaas niet zo gevarieerd, maar de radio staat gelukkig hard genoeg om toch nog wat vertier te hebben. Wat doen we dan de hele dag? Het enige wat we hoeven te doen is de trossen bananen in kleine trosjes snijden. Simpel werk. Easy money noemt men het ook wel.
De werkdagen starten erg vroeg. Om half zeven gaat de lopende band al draaien. Dat betekent dus dat we om vijf uur onze slaapzakken uit moeten want om kwart voor zes worden we opgehaald. Het voordeel van zo vroeg beginnen is, u raadt het al, dat we ook weer erg vroeg klaar zijn. Half vier wordt de band stopgezet en kunnen we naar huis. Er is weer een dag voorbij. De meest noemenswaardige momenten zijn vaak de beestjes die we aan ons voorbij zien komen. Dan zit er weer een spinnetje op een banaan, dan komt er weer een kikker voorbij zwemmen, die springt vervolgens op je schort, en op die momenten is de concentratie op het bananen snijden even weg. Want zo'n spin of kikker is natuurlijk hartstikke interessant. Nu ik het toch over kikkers heb. Gisteren liep er gewoon eentje door de supermarkt. Stel je voor dat je door de Edah of Albert Heijn loopt en er springt ineens een kikker tevoorschijn. Dat maak je alleen hier mee.
Na een werkdag zetten we onszelf in de gezamenlijke keuken van de camping. Het is meer een overdekt terras met een koelkast en een paar gaspitjes maar het is wel de hangplek locatie voor ons om de avonden in Tully te doden. De keuken zit vol met allerhande nationaliteiten. Duisters, Canadezen, Nieuwe Zeeuwen, Zweden en natuurlijk wij Nederlanders. Want ook wij zitten over de hele wereld. In de keuken wordt gezellig geconverseerd, beetje televisie gekeken en de radio staat er regelmatig aan. Op deze plek bestaan er even geen bananen... op deze plek bestaat er even geen wekker die om vijf uur af gaat... op deze plek heerst ontspanning.
Het is maandag en vandaag geen Clifford en Clifford voor ons. Ze hebben ons slechts in de schuur nodig en vandaag gingen ze met de vaste mensen het veld in. De rest van de week staan we weer op onze vaste stek aan de lopende band. En dat voor sowieso nog een week en misschien nog wel een extra weekje daarna. In ieder geval blijven we hier niet langer meer dan twee weken want daarna gaat de tijd, hoe jammer ik het ook vind, toch dringen. Over een kleine twee maandjes staat ons vliegtuig naar Nieuw Zeeland klaar en voor die tijd staat er nog veel op de agenda. Duiken in Cairns, Cape Tribulation, een tour naar de Whitsunday eilanden, Fraser Island en natuurlijk hebben we nog tijd nodig om onze auto te verkopen.
Ik heb het vast al wel eens eerder geschreven, maar de tijd gaat heel snel. Zeker nu! Toen we net in Australie aankwamen hadden we nog een heel jaar voor ons. Alles stond nog open. Waar gaan we heen? Ach, we zien wel. Wat gaan we volgende week doen? Geen idee. Het maakte allemaal niet uit, want we hadden nog zo'n zee van tijd om alles in te kunnen doen. Nu hebben we afgelopen week op een avond met z'n vijven zitten plannen hoe we onze laatste activiteiten in Australie het beste in kunnen plannen. Plannen! De rest van de reis vast leggen! Dat was het moment dat het bij ons alle vijf, Marijn, Lieke, Franca, Jeroen en bij mijzelf angstig doordrong hoe kort we eigenlijk nog maar hebben. Voor jullie lijkt het misschien nog lang te duren eer we weer op Nederlandse bodem staan maar hier gaat de tijd twee keer zo snel.
En de tijd die ik nog heb moet ik dan ook goed benutten. En daarom neem ik nu afstand van mijn toetsenbord. Ben al weer veel te lang aan het computeren. Niet dat ik veel andere dingen kan doen want hé, ik zit nog altijd in Tully en buiten regent het. In ieder geval vind ik het weer mooi voor nu en wens ik jullie net als mijzelf een voorspoedige werkweek toe! En ik hoor het graag als er bij jullie ook iets noemenswaardig op het werk gebeurd. Tot over een weekje!
Joost
|
|
