|
|
Reisverslag
| Even snel dan |
| Gepost door: Joost: Tully |
Op Tuesday 31 August 2004, 01:22 |
|
Op dit moment zit ik in een gebouw in Tully waar ze mensen die een baan zoeken begeleiden. Over een half uurtje begint hier een workshop dus ik kan jullie niet al te lang te woord staan deze keer. Ik zal het dus bij de belangrijkste gebeurtenissen houden. En laat ik weer eens Hollands beginnen door wat over het weer te vertellen. Op dit moment schijnt de zon weer erg fel, maar een paar dagen geleden, 27 augustus om precies te zijn, deed ik s’ ochtends de deur van de kamer open en zag tot mijn grote verbazing een natte straat. Sterker nog. Het was op het moment dat ik naar buiten liep nog steeds aan het druppelen. Een dag eerder had ik aan de hosteleigenaar gevraagd wanneer men hier voor het laatst regen had gehad. Maart, was het antwoord. En nu, een dag later dan de dag waarop ik hem dit vroeg, zagen wij na een kleine drie maanden weer een keer regen. Geloof het of niet, maar ik heb het gefilmd. Ik heb regen gefilmd!
Jammer was dat die regen de hele dag aan bleef houden en dat het net onze vrije dag was. Afgelopen donderdag hadden we namelijk alle drie genoeg van het werk en namen we een dagje vrij om even op en neer naar Cairns te gaan. Even 800 kilometer rijden op een dag. In Cairns lagen nog pakketjes voor Jeroen en Marijn en die gingen we ophalen. Je moet toch wat doen op een vrije dag. En als Home Hill niets te bieden heeft, tja, dan ga je toch gewoon even naar Cairns...
We werden op onze reis vergezeld door Milan. Een jongen uit Tsjechië die we gedurende onze meloenplukcarriere hebben ontmoet. We hebben hem een lift gegeven naar Mission beach. Toen we hem daar af hadden gezet regende het dus nog altijd en het zag er maar triest uit daar aan het strand. Veel plezier dus Milan... Terug in Home Hill vonden we achter in de auto zijn adresboekje en z'n fotocamera nog. Die zouden we wel opsturen.
Vrijdag en zaterdag hebben we weer twee dagen gewerkt. Al waren het maar halve dagen. Het werk was wederom chilli's plukken en wel bij dezelfde boer waar Marijn en ik op zondag ook al gewerkt hadden. En daar hadden we goed verdiend, maar achteraf bleek dat we zoveel betaald hadden gekregen omdat het zondag was. Door de week verdiende het echt veel te weinig. Aan het einde van onze tweede dag, die al om elf uur klaar was, hielden we het voor gezien in Home Hill. Het enige werk wat nog redelijk leuk is, levert uiteindelijk niets op. Daarbij hebben we in het hostel ook niet echt een plek voor onszelf en zondag hebben we de knoop doorgehakt. We gaan verder, we gaan Home Hill uit. We zoeken weer wat anders.
En zo zijn we gisterenochtend naar Townsville gereden om eerst daar te zoeken naar werk. Maar al snel bleek daar niets te zijn. Atherton Travellers Lodge schoot plots door onze hoofden. We kunnen altijd terug naar Mike en zoveel mogelijk dagen aardappelen gaan oogsten?? Dat zou ons plan worden. Maar het telefoonnummer van onze Arnhemse vriend hadden we niet meer. Dat stond in een boek dat Lieke en Franca hebben. Geen probleem. Op weg naar Atherton komen we over Tully, daar zitten die meiden nu, en vanuit daar bellen we Mike wel even op. Het leek ons wel gezellig om in ieder geval een nachtje in Tully op de camping te blijven.
Bij de receptie vroeg men ons of we op zoek waren naar werk. Dat waren we natuurlijk wel, maar het enige werk wat er hier is, is in de bananen. Ik vertelde dat we absoluut geen zin hebben om bananen te gaan plukken, maar de receptioniste vertelde dat er ook ander banaanwerk was. Zoals bananen sorteren, bananen wassen. En zo komt het dat ik nu, op deze mooie dinsdagmorgen nog altijd in Tully zit en wacht op een telefoontje wanneer we aan de slag kunnen. Ik ben bereid twee dagen te wachten en als we dan nog niets hebben, dan hebben we altijd de patatjes in Atherton nog.
Ik zie op de klok recht voor mij hoog aan de muur dat ik nog tien minuten heb. Tijd om afscheid van jullie te nemen. Voor deze keer dan. Om twaalf uur rijd ik zo meteen een twintig kilometer door naar Mission beach. Daar zitten we nu toch in de buurt en kan ik Milan z'n camera terug geven. Maar goed, ik moet nu echt stoppen want de mensen voor de workshop komen de zaal binnen en die hebben de computers dringend nodig. Tot snel!
Joost |
|
