|
|
Reisverslag
| Versnellinkje lager |
| Gepost door: Joost: Darwin |
Op Thursday 10 June 2004, 03:47 |
|
Het liep ons hier in Darwin de afgelopen tijd ook iets teveel mee. Snel werk gevonden en een goedkoop appartement. Het geluk moest een keer ophouden en dat deed het vanmorgen. Vorige week merkten we de laatste honderd kilometer voor Darwin dat de auto niet reed zoals hij hoort te rijden. De versnellingsbak haperde. Zogenaamde deskundigen die naar de kuren vroegen stelden ons gerust. "O dat is wel snel en makkelijk te fixen hoor, en stel dat er een nieuwe versnellingsbak in moet, dan zal je dat hooguit 300 dollar kosten." Nou, dat is wel te overzien. Maar Jeroen belde vanmorgen de garage en die noemde een heel ander bedrag. Een nieuwe, tweedehands, versnellingsbak erin zetten gaat ons 1200 dollar kosten!! Jullie begrijpen dat dat niet fijn wakker worden was. We weten nu in ieder geval waar we voor gaan werken zeg maar... Met het oog op ons budget trekken we de conclusie dat we het met onze uitgaven een versnelling lager moeten gaan zitten.
Deze tegenvaller zal ons waarschijnlijk langer in Darwin gaan houden. Als we alletwee werken en zekerheid hebben van een inkomen zullen we hier blijven werken tot we weer op niveau zitten. De reis staat dus even voor een langere tijd stil.
Het pizzabezorgen is ons tot nu toe erg goed bevallen. Maandag hadden we overdag een soort van introductiedagje. Beetje paprika's en champignons schoonmaken en pizzabodempjes vouwen. We hadden ook al een bezorging. Erg fijn was dat onze baas op onze eerste job de fles cola voor die mensen vergeten had mee te geven. Maar we zijn vlug terug gereden en hebben alsnog de cola bezorgd in een recordtempo. "Sorry voor de vertraging" zei ik. Antwoord: het welbekende: "No worries" De afgelopen dagen hebben we s'avonds gewerkt en dat blijven we doen vanaf nu. Tenminste, we, ik help mee totdat ik bij de Mac aan de slag kan. Morgen heb ik daar mijn sollicitatiegesprek.
Jeroen heeft bij gebrek aan onze eigen auto met de auto van de baas rondgereden en ik bracht de pizzatjes dan af aan de deuren. Wat zijn de mensen blij als ze je zien. Eten!! Natuurlijk zijn er een heelboel mensen die even een praatje maken. "Waar kom je vandaan?" "Hoe bevalt Darwin?" Pizzaboer, een leuk jobje om onder de mensen te komen.
"Thuis" in het appartement gaat ook alles oke. Kevin heeft een baantje als chauffeur en is elke avond weg. Jane is nog steeds hard op zoek naar werk maar het wil nog niet echt vlotten. Gisteren had Kevin iemand uitgenodigd. Een Japans meisje genaamd Meriko. Het is echt een heel karwei om met haar te communiceren. De helft van wat je zegt snapt ze niet en daarnaast doet dan vaak alsof ze je wel begrijpt. Vorige week zijn Jeroen en ik naar de film geweest. Kill Bill 1 en 2 in een voorstelling. Achter ons zat Taka, een Japanse jongen die toen nog bij ons op de hostelkamer sliep. Ook bij hem moest je alles drie keer uitleggen. We zeiden dat we deel 1 nog niet gezien hadden. Hij bleef tot drie keer toe vragen wat we van die eerste film vonden. "No Taka!, We have NOT seen the first movie yet" Waarschijnlijk heeft hij toch gedurende de eerste film zichzelf af zitten vragen waarom die twee Hollanders naar een film gaan die ze al kennen. Aardige mensen die Japanners, maar denk even twee keer na eer je aan een conversatie begint.
Zo direct gaan we onze boodschappen doen. Op zoek naar alle aanbiedingen en proberen geld te besparen. Zeker nu met die grote kostenpost voor de deur. En honger lijden doen we niet want we krijgen vanavond vast wel weer, net als de voorgaande avonden een gratis pizza, maar dat moet je ook geen dagen achter elkaar blijven eten. Tot half vijf gaan we het rustig aan doen en dan is het weer tijd om langs de deuren te gaan. We houden jullie op de hoogte van ons verhaal hier in Darwin.
Joost |
|
