|
|
Reisverslag
| Aardappelen, aardappelen en nog eens... |
| Gepost door: Joost: Pinnaroo |
Op Friday 07 May 2004, 08:57 |
|
Aardappelen! Ik heb in mijn leven nog nooit zoveel aardappelen in zo'n kort tijdsbestek aan mij voorbij zien komen. Na een tijdje voel je jezelf ook langzaam in een patat veranderen. Uren achter elkaar sta je te turen naar een zwarte band die aan je voorbij rolt met daarop dus die aardappelen... De enige afwisseling is dat je grote en kleine patatjes hebt en je hebt ze in verschillende kleuren en soorten.
Elke dag gaat de wekker om vijf uur! Ja, je leest het goed. Om vijf uur worden wij bruut uit onze slaap gewekt om weer een lange dag tegemoet te gaan. Terwijl jullie dus net naar jullie bedden gaan, staan wij om zes uur alweer achter de lopende band. Je hebt ook helemaal geen tijd om wakker te worden of even uit te rusten, want de band draait op volle toeren door. Die kent geen genade. Als het na twee en een half uur half negen is, gaat voor de eerste keer de verlossende hoorn. Yoehoe! Tijd voor een break. Even de spieren in de nek weer los draaien, want die gaan ook niet lekker aanvoelen na al dat naar beneden kijken. Bakkie koffie doen, boterhammetje eten, effe bijkletsen en dan is het alweer kwart voor negen. Toeoeoeoet!! We moeten weer. Tot elf uur probeer je dan aan van alles en nog wat te denken om maar niet gek te worden van die polonaises van patat. Soms praat je even met de mensen om je heen, maar dat kun je eigenlijk ook niet al te lang doen, want dan zou er een rotte aardappel doorheen kunnen glippen. En dat wil je natuurlijk niet hebben...
Jeroen en ik hebben eigenlijk wel geluk gehad. En dan bedoel ik dat voor ons de week redelijk gevarieerd was. Maandagochtend hebben we eerst anderhalf uur dozen gevouwen om daarna voor de rest van de dag naar het land te gaan. We stonden achter een tractor aan een, hoe kan het ook anders, lopende band. De aardappelen werden geoogst en wij haalden de klei, stenen, planten en rotte aardappelen eruit. Lekker in de buitenlucht over het veld op en neer rijden. Beetje van het landschap om je heen genieten. Was goed te doen.
Ik mocht dinsdag en Jeroen mocht woensdag en donderdag met John samen werken. John is weer zo'n figuur dat nog lang in ons hoofd zal blijven hangen. Het is een vreemde man met humor die net zo vreemd is als hijzelf. Vooral tegen de dames maakt hij soms opmerkingen waarvan ze niet echt gediend zijn. Maar wat doen wij met John? We hebben met hem aan het begin van de band gestaan. De aardappels worden vanuit de kisten op de band gestort. Dan gaan ze onder de sproeiers door en vervolgens komen ze onder onze neus. Wij halen er wederom de klei, stenen, planten en rotte aardappels uit voordat ze uiteindelijk een grote wasbeurt krijgen.
Veel meer kan ik jullie niet vertellen over het werk omdat er simpelweg ook niet veel meer te vertellen valt. De dagen zijn allemaal look alike. Aan het einde van elke dag rijden we terug naar het caravan park waar we verblijven in een bunkhouse net als meerderen die bij de "Golden sunrise packing shed" werken. In heel Pinnaroo wonen maar 650 mensen en dus kom je regelmatig "bekenden" tegen. Verder is ons hoekje op het caravan park een echte Nederlandse aangelegenheid. Op onze kamer slaapt een meisje uit Odijk en naast ons huisje staat een heel tof busje waar twee Limburgse meisjes uit Lottum in verblijven. Gisteren zijn we met z'n allen naar een pub gegaan waar ze "Schnitzel night" hadden. Het klinkt alsof je naar een geweldig feest gaat, maar je gaat gewoon schnitzels eten hoor. Maar wel hele lekkere met kaas, tomaat, salade en natuurlijk friet. En misschien is die wel gesneden uit aardappelen die wij eerder in onze handen hebben gehad.
Vandaag, en ook dit weekend, zijn we vrij. Dat klinkt leuk, maar we zouden liever werken en geld verdienen. Daarbij zijn drie vrije dagen in Pinnaroo ook nog eens drie hele lange vrije dagen als je begrijpt wat ik bedoel. Er valt hier werkelijk niets te beleven. Maar we komen de dagen wel door hoor. Ik kan hier alleen al genieten van de zon die elke dag weer prachtig ondergaat of van de dieren die hier rondlopen. Verder zijn we met een hele leuke groep mensen en we hebben een hoop plezier met elkaar. Volgende week gaat Wilma ons groepje helaas verlaten. Zij gaat haar tour door de Outback maken. Maar voordat het zover is, moeten er eerst nog flink wat aardappelen door onze handen heen gaan.
Smakelijk eten allemaal! En als je straks aan het avondeten zit, denk dan als je je aardappeltjes op eet even aan het feit dat dan bij ons de wekker alweer bijna gaat.
Joost |
|
