|
|
Reisverslag
| Het dorp |
| Gepost door: Joost: Adelaide |
Op Saturday 01 May 2004, 03:11 |
|
Goood Mooorning Holland!!! Hier weer een bericht uit het warme en zonnige Adelaide. Ten minste, zo hoopte ik eigenlijk dit verslag te kunnen openen. Als ik naar buiten kijk vrees ik toch dat ik een andere aanhef moet maken. Laat ik even opnieuw beginnen.
Goede morgen Nederland. Hier weer een bericht uit het frisse en naar mijn zin te regenachtig Adelaide. Eerlijk is eerlijk: op dit moment schijnt weliswaar de zon, maar er vallen hier regelmatig wat druppels naar beneden. Valt een beetje tegen. Ons slechte weer aan de great ocean road bleek dus achteraf geen toeval te zijn, maar normaal voor deze tijd van het jaar. Veel bewoners zeggen het ons ook. "Jammer zeg dat jullie hier niet wat eerder naar toe gekomen zijn. Dan had je nog fantastisch weer gehad". En het zal ook niet veel beter worden de komende tijd. Maar laat ik ophouden met zeuren. Ik loop overdag (als het niet regent) nog altijd in korte broek en t-shirt rond en dat heb ik mezelf tijdens een herfst in Nederland nog niet zo vaak zien doen.
Wat kan ik na vijf dagen Adelaide jullie over deze plaats vertelen? Wel, Adelaide is een stad die niet te vergelijken is met Sydney en Melbourne. Er wonen hier misschien dan wel meer dan een miljoen mensen, maar je zou het op het eerste gezicht niet zeggen. Je hebt hier wel de faciliteiten van een stad, een centrum met hoogbouw, stadsverkeer, maar Adelaide heeft niet de uitstraling van een grote stad. Neem alleen de inwoners al. Niemand lijkt zich hier druk te maken en iedereen is zo ongelooflijk aardig. Dat kan ik niet vaak genoeg zeggen. Ik heb in het vorige verslag al geschreven dat men het hier ook wel een groot dorp noemt. Ik sta nog steeds voor honderd procent achter die opvatting.
Ons verblijf hier is aangenaam en staat nog steeds in het teken van werk zoeken. We hebben al flink wat adresjes gebeld maar hebben ook al te vaak gehoord dat er geen werk is. Gisteren werd ik gebeld door een boer dat hij werk voor ons vieren had. Ik was op dat moment in het winkelcentrum en had geen pen, papier of niets bij me. Hij zou me een half uurtje later terug bellen wanneer ik terug zou zijn in het hostel. Maar een half uurtje later bleef mijn telefoon stil. Een uur later ook nog en heel de avond heeft er geen boer meer gebeld. Vanmorgen uiteindelijk zelf maar weer wat initiatief getoond en zelf gebeld. Ik kreeg een andere man aan de lijn dan gisteren en hij zei dat er geen werk meer was. Hmm, Ja ja...daar snapte ik niets van. Waarom krijg ik gisteren dan een telefoontje dat er wel werk is?
Gisteren hing er op het prikbord van het hostel een nieuw briefje. Inpakwerk ergens drie en een half uur rijden buiten Adelaide. Voicemail ingesproken en wachten maar weer. In het hostel staan we trouwens in de computer ook ingeschreven als werkzoekenden. mochten we binnen korte tijd van geen enkele werkgever iets vernemen, dan gaan we waarschijnlijk volgende week naar een plaats die ik geloof Kingston on Muray heet. Daar staat een werkhostel. De naam zegt het al. Een hostel dat werk verzorgd. Maar het liefst blijven we natuurlijk in de buurt van het grote dorp. Er valt hier nog genoeg te zien en te doen wat verlengen van ons verblijf wel de moeite waard maakt.
Vanavond gaan we in ieder geval na Sydney, Melbourne en Hobart het uitgaansleven hier onder de loep nemen. Het is alweer zolang geleden dat we echt zijn gaan stappen. Daar zijn we alle vier wel aan toe na vijf "wat tammere" dagen. Even al het gedoe rond werk zoeken van ons afzetten en lekker genieten. En ik hoor jullie denken en laat ik maar gelijk een antwoord geven. Ja, we houden ons beperkte budget in het achterhoofd. Als backpacker probeer je alles zo goedkoop mogelijk te houden en zo ook het uitgaan. Alleen maar naar plekken zonder entree. Twee keer zo lang met een pilsje doen als normaal en als het hier net als in Hobart is, dan is toch alles al rond een uur gesloten en moeten we alweer naar huis.
Maar voordat het zover is hebben we nog een hele zaterdag voor ons. Zo direct ga ik de straat oversteken en ga ik terug naar het hostel. Tijd om onze was te gaan draaien want dat daar is het ondertussen ook wel weer een keer tijd voor. Vanmiddag nog naar wat uitzendbureaus en dan is er alweer bijna een dag voorbij in een land wat me nog elke dag op wat voor manier dan ook blijft boeien.
Vandaag gaan we een nieuwe maand in en 6 februari lijkt alweer zo lang geleden. Als een dag uit een ver verleden. Toch is het nog maar 12 weken terug toen we het vliegtuig in stapten, maar door alles wat we hier al hebben gedaan lijkt het alsof je spreekt over een vertrek wat vorig jaar heeft plaats gevonden. We betrappen onszelf er ook op als we het over Sydney hebben. "Weet je nog toen we in Sydney waren en..." Alsof we ons dat niet meer kunnen herinneren! Het is nog maar tien weken geleden dat we daar waren, maar het lijken wel tien maanden. Grappig hoe je tijd hier ervaart.
Ik stop deze nieuwsuitzending en ga het waspoeder uit de auto pakken. Tijd voor de orde van de dag. Jullie een fijn weekend. Dat het maar mooi en zonnig mag zijn!
Groetjes uit Adelaide
Joost
|
|
