|
|
Reisverslag
| Plannen voor korte termijn |
| Gepost door: Joost: Melbourne |
Op Monday 22 March 2004, 04:01 |
|
Daar zijn we weer beste mensen! Het is weer een dag of vijf geleden dat ik jullie op de hoogte heb gehouden van onze activiteiten dus ik dacht: "kom, we gaan ze weer eens op de hoogte brengen". Wel moet ik zeggen dat we de afgelopen dagen niet heel veel ondernomen hebben. We zijn een dagje gaan bakken op het strand, hebben de botanische tuin bezocht, -die hier nog veel mooier is dan in Sydney- en hebben een filmpje gepakt. Verder waren de afgelopen voor ons heel relaxed, maar voor jullie valt er niet veel noemenswaardig te vertellen. Wel heb ik veel nieuws over de plannen op korte termijn.
Eind deze week gaan we Melbourne omruilen voor Tasmanie. We zijn dan bijna een hele maand in deze stad geweest en dat vinden we weer lang genoeg. Zeker als je er geen werk kunt vinden. Maar begrijp me nu niet verkeerd...we hebben hier een supertijd gehad. De race, het appartement, de uitstapjes, de mensen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Dat doe ik dus niet want de reis moet voortgezet worden. Vrijdag is de dag!
Morgen gaan we proberen om nog voor een paar dagen bij het Aidsfonds te werken en dan is het rugzak inpakken en gaan! Als backpacker probeer je alles zo goedkoop mogelijk te houden en zo ook onze oversteek naar Tasmanie. We gaan met 4 man. Marijn, Wilma, Jeroen en ik. Ikzelf neem het vliegtuig met de meiden en Jeroen neemt de auto en steekt de Tasmanzee met de boot over. Vliegen is namelijk een stuk goedkoper dan varen en het bedrag dat Jeroen meer heeft betaald betalen wij hem terug. Goed bezig! Marijn, Wilma en ik landen vrijdag om 3 uur pm in Launceston terwijl Jeroen pas s'avonds in Melbourne de boot heeft. Hij komt zaterdagochtend aan in Devonport en moet ons dan nog een stukje tegemoet rijden.
Onze plannen in Tasmanie zijn sportief. We willen hier en daar wat gaan wandelen en fietsen en verder zien we wel wat er op ons pad komt. Als de gelegenheid zich voordoet kunnen we misschien nog ergens gaan wooffen voor een paar dagen. Voor wie de term wooffen nog niet kent: werken tegen kost en inwoning. De lengte van ons Tasmaanse verblijf is nog niet bekend. Hangt ook een beetje af van het weer. Het is daar nu niet echt bepaald heel warm. Gemiddeld zo'n 18 graden. Ik hoor jullie denken: "Waar zeurt hij over" Sorry, maar na al die warmte tot nu toe is 18 graden koud.
Dus beste mensen die een prikbord bijhouden: Prik aanstaande vrijdag maar een speldje in Tasmanie want dat is ons nieuwe doel! En ik moet zeggen dat ik er ontzettend veel zin in heb. Het is een lekker gevoel te weten dat de reis verder gaat.
En dan! Ja, dan moet er echt gewerkt gaan worden. Via de Great ocean road gaan we richting Adelaide en daar zoeken we onszelf een boerderij op om voor een aantal weken te gaan werken. Het liefst zouden we appels plukken of iets dergelijks. Daar hebben we de beste verhalen over gehoord. Wat we niet gaan doen is bananen plukken. Dat schijnt echt de meest vreselijke job te zijn die je hier kunt doen. Die trossen wegen zestig kilo (oef) en wanneer ze losgesneden worden van de boom ontsnapt er uit alle hoeken en gaten van de tros een flink arsenaal aan spinnen. Nee, bananen zijn lekker om te eten en iemand moet ze plukken, maar ik voel me niet de aangewezen persoon om dat te gaan doen.
Maar eerst dus Tasmanie! Zojuist spraken we met een Canadees meisje dat net terug is van dit eiland en ze heeft het er geweldig gehad. Wel fris, maar geweldig! Ze vertelde ook dat deze staat zo anders is dan de rest van Australie. Het lijkt een beetje op Nieuw Zeeland. Al moet je wel uitkijken met die uitspraak. Vorige week sprak ik een kerel uit Tasmanie en ik vroeg dus of het daar echt op Nieuw Zeeland lijkt. Hij keek me even aan en zei: "Nee... Nieuw Zeeland lijkt op Tasmanie" Oke dan! Daar kwam weer een stukje Australische trots boven drijven. Maar dat vind ik mooi hoor. Zolang er maar respect voor elkaar blijft bestaan.
Eind deze week laat ik jullie weten hoe onze laatste dagen in Melbourne zijn geweest en dan vrees ik dat het even duurt voordat jullie weer een teken van leven van ons krijgen. Mailen op Tasmanie schijnt enorm duur te zijn, maar ik zal kijken wat ik doen kan. Nu ga ik er in ieder geval weer mee stoppen. De rest van de middag zit ik in de Botanische tuin dus als je me zoekt...
Tot de volgende keer!
Joost
|
|
