|
|
Reisverslag
| Roadtrip to Melbourne part 2 |
| Gepost door: Joost: Melbourne |
Op Wednesday 25 February 2004, 11:21 |
|
Australie is een typisch land. Marijn wilde vanmorgen haar beltegoed opwaarderen en ze toetste per ongeluk een verkeerd nummer in op haar mobiel. De stem zei: "You dialed the wrong number, are you a bit tipsy?" Dat is toch super. Wat een humor! De dag begon dus erg leuk.
Ik zal jullie nu verder vertellen hoe de reis naar Melbourne is verlopen. Lakes Entrance was een geweldige locatie om even onze batterijen op te laden. Figuurlijk, maar ook letterlijk want na drie dagen bush, waren alle mobiele telefoons en meer elektronica helemaal leeg. Het was trouwens ook wel fijn om weer in een bed te slapen in plaats van in de auto. Niet dat die heel slecht slaapt hoor. Ik lig er best aardig in.
Morgen wilden we in Melbourne aankomen dus alleen voor vanavond zochten we nog naar een slaapplaats. In de Lonely
Planet stond een camping op een van de mooiste plekjes van Australië. De naam van het park weet ik even niet meer. Dat zoek ik nog wel een keer op voor jullie, maar werkelijk waar, de weg naar deze camping bracht ons langs de oceaan en door prachtige groene bossen. Zo helder groen en zo diep blauw, het zag er zo onwerkelijk uit. Zo mooi!
Op de camping aangekomen ben ik met Jeroen eerst naar de zee gelopen. En weer was ik sprakeloos. Dat heb ik wel vaker hier. Dan zoek ik woorden om te zeggen wat ik van iets vind, maar dat lukt dan niet. Uiteindelijk houd ik dus maar gewoon mijn mond en geniet ik. Terug op de campsite hebben we de tenten opgezet en hebben we een Italiaanse pasta klaargemaakt. We hadden allemaal reuze honger. Wal wil je ook na zulke dagen. Het ging er bij iedereen goed in en bij mij helemaal. Sterker nog. Dit was de eerste avond dat ik mijn bord bijna niet opkreeg. Ik zat echt nokkievol.
Later die avond kreeg Chantal last van haar voet. Die werd dikker en voor de zekerheid is Jeroen samen met haar en Yvonne en Marijn naar een ziekenhuis gereden. Maar die staan niet naast de deur. Ze zijn in totaal zeker zo'n drie uur weg geweest. Ondertussen was ik samen met Imke en Wilma op de camping achtergebleven. Wilma ging slapen en Imke en ik zochten contact met een Deens meisje naast ons op de camping. Die heeft met ons nog tot drie uur s'nachts de wijn soldaat gemaakt en ik spreek ondertussen al aardig Deens. Let op: Rygning kan nedsaette blodgennemstromningen og medforer impotens. Het heeft met roken te maken. Mogen jullie raden wat het betekend. Dit meisje was net vijf dagen in Australie en ze had deze avond de leukste avond tot dusver. Dat vonden Imke en ik natuurlijk fijn om te horen. Ik heb haar e-mail en in Melbourne spreken we nog een keer wat af.
Chantal haar been zat er gelukkig nog aan toen ze terugkwamen en toen zijn we ook allemaal maar gaan slapen. Het was heel laat ondertussen. De volgende dag was het echt een megabende buiten. De wind had flink huis gehouden die nacht en alles zat onder de modder en overal lag papier. Dat wil je niet meemaken als je net wakker bent en de avond van tevoren een zware nacht heb gehad. Maar goed, alles opruimen en weer door naar onze volgende bestemming. En dat was Melbourne!! Rond vijf uur vanmiddag zijn we na een week reizen in deze stad aangekomen. We zijn blij dat we er zijn, maar aan een kant vinden we het jammer dat de reis voorbij is. Sommigen gaan de groep binnenkort ook verlaten dus het voelt al weer een klein beetje aan als een afscheid. Maar zo gaat dat met backpacken.
Maar er komen ook weer nieuwe mensen bij de groep. Een ander meisje, Renate, is vorige week aangekomen in Sydney en vond haar groep niet zo gezellig als de onze. Ze belde eergisteren dat ze de nachttrein naar Melbourne zou nemen en daar zouden we haar dan wel een keer ontmoeten. Melbourne heeft 3 miljoen inwoners. Enorm veel hostels. Ons hostel heeft alleen al 800 bedden. Ik loop vanmiddag mijn kamer in en op het bed naast me zit een meisje. "Hello" zei ik. "How long are you staying in Melbourne?" Ze was net aangekomen. "Do you sleep in that bed?" vroeg ik. "No, I sleep hierboven" Hee, het was een landgenoot en ze zei dat dat ze mij herkende. Ze kende me van de meet and greet in Alkmaar. Na een tijdje viel het muntje. Dit was Renate! Dat is toch ongelooflijk sterk. In deze megastad hebben we in hetzelfde hostel dezelfde kamer geboekt. Wat een toeval.
Morgen gaan we met de groep (van 8 nu) een appartement zoeken voor een maandje of iets in die richting. Dat is de goedkoopste manier van overnachten en nog gezellig ook. Dan wordt het ook tijd om eens uit te kijken naar werk. Want we hebben de afgelopen drie weken een mooie vakantie gehad, maar nu moet er weer geld in het kastje komen.
Zo, tot zover vanuit Melbourne! We laten snel weer iets van ons horen!
|
|
