|
|
Reisverslag
| Roadtrip to Melbourne part 1 |
| Gepost door: Joost: Lakes Entrance |
Op Wednesday 25 February 2004, 11:02 |
|
Zo! Het heeft even geduurd, maar hier weer een nieuwe editie van onze reis Down Under. En ga er maar even voor zitten, want we heben veel meegemaakt de afgelopen dagen. Na Sydney hebben we zoals jullie weten een proefrit richting Katoomba gemaakt. Na twee nachten daar te hebben rondgehangen, zijn we een aantal dagen geleden aan onze roadtrip naar Melbourne begonnen. Hoofdpersonen: Wilma, Imke, Marijn, Chantal, Yvonne en natuurlijk Jeroen en ik. Volgens mij zitten we nu ongeveer op tweederde van onze reis en als de komende dagen net zo worden als de vorige, dan zullen we voldaan in Melbourne aankomen.
Na een vroege duik in het zwembad van ons hostel in Katoomba, werd er koers naar Canberra gezet. Het was een bloedhete dag en we hebben regelmatig gestopt om water te drinken. Iets wat ik hier in Australie trouwens geleerd heb. Het drinken van water. Thuis drink ik het spul nooit. Nu drink ik het hier meer dan dat ik thuis cola drink. Rond vier uur kwamen we aan op onze camping ten noorden van de hoofdstad. Hier gingen we ons kampeerdebuut in Australie maken. Samen met Wilma en Imke hebben we de boodschappen gehaald voor een heerlijk avondmaal. Kip met champions, paprika, ananas en chilisaus, met pasta en een frisse salade. Wat geweldig om met z'n allen op de camping te koken. Het smaakte dan ook fantastisch en zo dachten de insecten er een uur na ons eetfestijn ook over. We hoefden bijna niet meer af te wassen zeg maar... Later de avond heb ik nog een spookverhaal verteld. Het sloeg aan en dit was dan nog maar een verhaal. De volgende avond leek het alsof we zelf in een of andere enge film meespeelden. Maar ik loop op de zaak vooruit.
We waren s'ochtends even bezig om de troep van de vorige avond op te ruimen. Dat viel mij wat zwaar omdat ik door de hitte erg slecht geslapen had. Het ontbijt met een koude jus maakte veel goed. Vanwege de Carnaval hadden we wat slingers aan de auto gebonden en rond 11 uur was het zover! Op naar Canberra! De stad heeft inderdaad geen hele gezellige uitstraling. Toch was het er wel heel mooi en schoon en zeker het "House of Parlement" vond ik het bezoeken meer dan waard. Hier gebeurt het allemaal. Nieuw nationaal park openen, extra snelweg rondom Aidelaide, een brug bouwen tussen Australie en Nieuw Zeeland... Hier worden de besluiten genomen en het is gewoon leuk om in dit gebouw rondgeneusd te hebben. En mocht je niets om politiek geven, dan kun je altijd nog de handstand of twister gaan doen zoals een paar meisjes uit de groep.
Het was een mooie ochtend en een uur nadat we de hoofdstad uit waren, sloeg de dag helemaal om. In de verte zagen Jeroen en ik al donkere wolken tegen de bergen hangen en binnen een half uur zaten we van een strakblauwe lucht plots in dichte mist en regen. Het was lastig rijden en Yvonne, de eigenares van de andere Falcon, en ik waren blij toen we de bergen eenmaal weer uit waren. Het weer was echter nog niet opgeknapt en de weergoden hadden nog meer regen voor ons in petto. Het werd later en dus moest er weer aan een overnachting gedacht worden. In de buurt waar we op dat moment zaten lag een soort van "campeerplaats". Dat werd onze accomodatie voor dag twee van deze roadtrip.
Ondanks de regen wilden we ons plan voor een kampvuur toch door laten gaan. Hout sprokkelen dus en na een half uurtje stond hij daar ineens. Een wat ouder mannetje in een roodgeruite blouse met een zaag in zijn hand. Hij zou ons wel even helpen. Enkelen van de groep zagen deze kerel totaal niet zitten en hij werd zelfs eng genoemd. Met een beetje fantasie had hij inderdaad zo uit een Stephen King film kunnen komen. Het bleef maar regenen en de man wilde onze namen en reisbestemming weten. Hij toonde een soort van interesse maar de ondertoon zinde ons niet. Hij drong zich op aan de groep en toen hij uiteindelijk weg ging, sloot hij zichzelf op in zijn auto iets verderop de camping. Daar bleef hij zitten tot het donker werd. Er heerste een eng sfeertje in dit bos.
Met z'n zevenen zijn we dicht bij elkaar aan een tafeltje gaan zitten. Lekker de ingeslagen noodles warm gemaakt en liedjes gezongen. Door het felle licht op onze tafel zagen we om ons heen niets dan zwart. Ik vond dat echt wel wat hebben. Alsof wij voor dat moment de enigen op de wereld waren. Toen was het bedtijd. Het regende nog altijd. Niet een voor een, maar als groep zijn we naar de w.c's gelopen. De auto van die creepy kerel stond er nog. Wat was het spannend! Langzaam werd de w.c. door onze zaklampjes zichtbaar. Voorzichtig liepen Yvonne en Chantal naar binnen en plots brak er een luid gegil los. De hele groep deinsde naar achteren en Jeroen en ik schrokken ons ook wild. We wisten niet waarvan, maar we schrokken van de reactie van de meiden. Een van onze zaklampen bescheen een joekel van een spin op de muur. Ik had dit ook nog nooit van mijn leven gezien. Wat een beest! Voor velen was dit de druppel. "We gaan nu de auto in, gaan slapen en rijden hier morgen zo snel mogelijk weg. En zo geschiedde het. Ik heb alleen maar genoten van deze "horrorfilm".
Nu ga ik dit verslag in een sneltrein gooien want ik zit al weer veel te lang op internet. De dag later zaten we weer op een camping. En weer gratis trouwens!! Beter! De laatste 15 kilometer van deze weg bestond trouwens uit gravel. Wat een verschrikkelijke weg! Enorme kuilen, smalle bruggetjes en een hoop bochtwerk. Op de camping hout gesprokkeld en op het strand een kampvuur gemaakt. Lekker pannenkoeken bakken en er heerste weer een geweldige sfeer. Een heerlijk knetterend vuur aan zee met daarbij oudhollandse pannenkoeken. Heerlijk! Helaas verpestten doorzichtige pissebedjes de rest van de avond. We werden later op de avond omsingeld door een heel korps van deze kleine rakkers. Dus was het weer bedtijd in de auto. Onderweg naar de auto hebben we nog een possum gezien en dat was weer een dag in dit prachtige land.
Verslag gaat nu in de hoogste versnelling. Ik zou jullie alles wel willen vertellen, maar dat is onmogelijk. Jullie zullen gewoon een jaartje moeten wachten op de andere verhalen. Nu zitten we in Lakes Entrance, Victoria in een hostel met internet, zwembad, een heerlijk bed, t.v en een grote keuken. Dat wordt weer een goede maaltijd vanavond. Morgen zetten we de roadtrip naar Melbourne voort! Het kamperen van de afgelopen dagen samengevat: veel muggenbeten, slecht geslapen, spinnen, vreemde mannen, mislukte pannenkoeken, niet geschoren en geen douche. Kortom: Het was fantastisch en dat meen ik serieus. De afgelopen dagen waren puur genieten!
Over een paar dagen zitten we in de sportstad Melbourne. Dan komt het tweede en laatste verslag over onze eerste etappe door Australië!
See Ya!!
Joost |
|
