|
|
Reisverslag
| Twee daagjes verder |
| Gepost door: Joost: Sydney |
Op Monday 16 February 2004, 07:22 |
|
Het is 15 februari, 21:10 uur en we liggen al op bed. Na gisteren lijkt ons dat niet onverstandig en daarbij moeten we er morgen weer vroeg uit. Morgen gaan we naar een ander hostel!! Niet te vroeg juichen natuurlijk, want wie weet is het daar nog een grotere zooi dan hier. Maar als ik nu de kamer in kijk, kan ik me dat maar moeilijk voorstellen. Achter ons ligt onze landgenoot Anton al te slapen. Hij moet morgen weer vroeg op om te gaan werken. Maar hee, hoor ik jullie denken... Een Nederlander op de kamer? Inderdaad, maar veel hebben we niet aan hem hoor. Daarbij lijkt hij er nog een grotere troep van te kunnen maken dan die drie Engelsen bij elkaar. Ik vroeg hem vanmorgen hoe lang hij nog in dit hostel wil blijven. Ik dacht dat hij een grapje maakte toen hij zei: 2 maanden. Go Anton!!
De dag van vandaag was niet veel anders dan die van gisteren. Hij had anders kunnen zijn, maar een zakmes sneed ons plan voor vandaag in vele stukjes. In de Sydney Skytower mag je blijkbaar niets scherps mee naar boven nemen. Ik vertelde voordat ik door de controle moest dat ik een zakmes bij me droeg. De beveiligingsdude wilde het formaat weten en toen hij hem zag, was het mes naar zijn mening te lang. "Tja, en nu dan?" Vroeg ik hem. Hij wilde het mes ook niet voor me bijhouden. Uiteindelijk is deze excursie dus niet doorgegaan. Nu was het zicht schijnbaar maar 15 kilometer vandaag terwijl je normaal 48 kilometer ver kunt kijken. Onze kaartjes zijn nog 6 maanden geldig, dus misschien was het maar goed dat dat mes in mijn rugzak zat.
Als alternatief zijn we eerder naar de Botanical Gardens vertrokken en dat stond toch al in de planning. Er waren een hoop gezinnen en families gezellig aan de gang. 2 Mensen zetten een netje op en gingen badmintonnen, voor ons was een groep mensen bezig met jeu des boules en overal in het park waren mensen aan het kletsen, eten of zonnen. Dit park is voor iedereen en je kunt er ontzettend veel plezier beleven!! Achter ons was een klein meisje druk aan het lachen omdat de kakatoes boven op haar moeder gingen zitten. "Ik ga er ook een voor mijzelf vangen" dacht ze. Helaas, dat wilde niet lukken. Maar teleurgesteld was ze niet, want ze huppelde weer vrolijk achter haar ouders aan.
s'Avonds dus niet veel meer gedaan. Snel gaan slapen en 10 uur later: tidididi, tidididi, tidididi... Toen was het 16 februari. Aan een kant blij omdat we vandaag gaan verhuizen, maar ook weer een beetje droevig omdat ik weer eens aan thuis moest denken. Dat moet ik niet teveel doen, want daar voel ik me niet prettig bij. Beste medicijn tegen heimwee is gewoon beginnen met de orde van de dag. Opstaan, douchen en wegwezen hier.
Het nieuwe hostel ziet er een stuk netter uit. Kon ook niet anders. Toen we de kamer binnenkwamen, lagen onze nieuwe kamergenoten, 2 jongens en een meisje, nog te slapen. Eentje werd wakker van ons en besloot toen om maar op te staan. Er viel verder niet veel te doen dus hebben we onze spullen weg gezet en de eerste bus terug naar de stad genomen. Ontbijtje gekocht in de Woolworths en dat in het Hyde park opgegeten. Onderweg kwamen we Suzanne, de leidster van onze groep van vorige week, en Roxanne, een meisje van de groep tegen. Geinig dat je die nu nog tegenkomt. Suzanne moest trouwens wel lachen toen we vertelden dat we 3 nachten in de wijk King's Cross hadden overnacht. Waarom zou dat nou toch zijn?...
Sydney is ons goed bevallen en ik ben blij dat we hier nog terug komen. Echter, backpacken betekent rond trekken en ik merk dat ik daar nu wel aan toe ben. De auto instappen en doorrijden naar de volgende locatie. Door naar de volgende ervaringen. Morgen hebben we nog een laatste dag in Sydney. We gaan wat laatste zaakjes regelen en zorgen dat we woensdag startklaar zijn om richting Melbourne te vertrekken. Voor mijn gevoel gaat het reizen dan pas echt beginnen. Al klinkt dat misschien vreemd als je in een flinke week zoveel van de wereld hebt gezien.
Lieve mensen. Het is nu bijna half zes en mijn maag laat weten dat hij er ook nog is. Tijd dus om dit berichtje op de site te gaan plaatsen en jullie weer dag te zeggen. Blijf ons volgen en laat ons weten hoe het thuis is. Want jullie zijn benieuwd naar ons, maar wij ook naar jullie!! Veel groetjes vanuit een fris Sydney. (Maar nog altijd warmer dan in Nederland)
Joost |
|
